Analiza odzieży ochronnej, takiej jak rękawice i mitenki, ujawnia niepokojącą liczbę mikroorganizmów – nawet czterokrotnie przewyższającą ilość bakterii na desce sedesowej! To odkrycie podkreśla potencjalne zagrożenie dla zdrowia, zwłaszcza infekcji wywołanych przez bakterie jelitowe.

Zespół naukowców z Initial Washroom Hygiene przeprowadził badanie, w którym analizowano wewnętrzną i zewnętrzną stronę 50 par rękawic i mitenek. Okazało się, że w ponad 50% próbek wykryto niebezpieczne mikroby, a szczególnie wyraźnie były one obecne na rękawicach rowerowych, których poziom zanieczyszczenia przekraczał normy o 58%.

W ramach badania sprawdzono różne typy rękawic – od wełnianych, przez skórzane, aż po zamszowe, a także mitenki i rękawice dla rowerzystów. Najwięcej mikroorganizmów znalazło się na rękawicach rowerowych, następnie na wełnianych, a zamszowe zajęły trzecie miejsce pod względem zanieczyszczenia mikrobiologicznego.

Ogólnie rzecz biorąc, więcej niż połowa badanych próbek wykazała obecność ponad 500 jednostek biologicznych, co sugeruje wysoki poziom zanieczyszczenia, a w niektórych przypadkach wartość ta przekraczała nawet 4000 jednostek.

Dla porównania, wcześniejsze badanie, również przeprowadzone przez ten sam zespół, w 2012 roku wykazało, że przeciętne zanieczyszczenie desek sedesowych wynosi około 220 jednostek, co uznawane jest za normę (w granicach 200 do 500 jednostek).

„Warto zrozumieć, że rękawice mają kontakt z wieloma źródłami zanieczyszczeń – to mogą być poręcze w środkach transportu publicznego, klamki drzwi oraz dotyk telefonów i toreb zakupowych,” wyjaśnia Jamie Woodhall, jeden z autorów badania. „Dodatkowo, wewnętrzna strona rękawic może stać się źródłem bakterii, jeśli zakładane są na brudne ręce.”

Jednym z najciekawszych miejsc w Paryżu jest Centrum Pompidou, które wkrótce zamknie swoje podwoje na pięć lat w celu przeprowadzenia kompleksowej modernizacji. Otwarte w 1977 roku, to kulturalne miejsce stało się prawdziwym przykładem nowoczesnej architektury. Jego kolorowy, przemysłowy wygląd z widocznymi rurami zaskoczył paryżan i stanowi silny kontrast do klasycznej architektury otaczającej Dzielnicy Marais.

Twórcy, czerpiąc inspirację z modernistycznych muzeów, takich jak nowojorskie Muzeum Guggenheima, mieli na celu stworzenie dynamicznej przestrzeni dla sztuki i kultury. Z okazji zbliżającej się rocznicy w 2027 roku Centrum Pompidou, znane również jako Beaubourg, szykuje się do istotnej transformacji, na którą patronuje Ministerstwo Kultury Francji.

Zamknięcie obiektu jest szansą na przeprowadzenie niezbędnych prac modernizacyjnych, ponieważ budynek wymaga usunięcia azbestu i ulepszenia systemów energetycznych, co kosztować ma około 260 milionów euro (czyli około 282 milionów dolarów). To ważny krok w realizacji szerokiego planu zwiększenia bezpieczeństwa oraz zmniejszenia śladu węglowego centrum, które corocznie przyciąga 3,2 miliona zwiedzających.

Pomimo negatywnej reakcji części artystów, którzy określają te działania jako „poważny błąd”, kierownictwo centrum jest pewne, że to doskonała możliwość do przemyślenia przestrzeni kulturalnej oraz zachowania jej unikalności. Architekci z firmy Moreau Kusunoki przedstawią zmiany zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz budynku, w tym znaczną modernizację placu i sal wystawowych.

W trakcie renowacji, określanej jako „rok metamorfozy”, tymczasowa biblioteka oraz wystawy zostaną zorganizowane w różnych lokalizacjach w Paryżu. Również niektóre prace z kolekcji stałej będą prezentowane na wystawach zarówno w kraju, jak i za granicą.

Projekt ma na celu połączenie różnych form sztuki i stworzenie otwartej przestrzeni dla kreatywności i interakcji, co odpowiada nowoczesnym potrzebom młodzieży pragnącej aktywnego zaangażowania. Mamy nadzieję, że te nowości sprawią, że Centrum stanie się jeszcze bardziej atrakcyjne dla miłośników sztuki, wspierając jego pozycję jako ważnego punktu kulturalnego w mieście!

Na Bali rozważają wprowadzenie nowego mechanizmu ubezpieczenia dla turystów, który będzie dodatkiem do biletów wstępu do lokalnych świątyń. Ta inicjatywa zakłada, że każdy turysta, kupując bilet, automatycznie otrzyma polisę ubezpieczeniową, obowiązującą na całym obszarze wyspy.

Finansowanie tego projektu miałoby pochodzić z budżetu państwa oraz z przychodów z biletów wstępu do atrakcji turystycznych. Na razie nie ma jednak informacji na temat wysokości ubezpieczenia ani czasu jego obowiązywania.

Pomysł zyskał poparcie przedstawicieli regionu Uluwatu, którzy wierzą, że taka nowość przyciągnie większą liczbę odwiedzających do lokalnych świątyń i podniesie popularność innych atrakcji, a także wzbogaci miejscowy budżet. Podkreślają również, że dzięki temu turyści lepiej zrozumieją, na co konkretnie przeznaczane są opłaty w wysokości 150 tys. rupii indonezyjskich pobierane przy wjeździe na Bali z tytułu podatku turystycznego.

Dodatkowo, takie ubezpieczenie będzie wsparciem dla tych, którzy nie zdążyli wcześniej wykupić polisy, co jest szczególnie ważne w kontekście osób, które doznają urazów i mają trudności z pokryciem kosztów leczenia.

Chociaż pomysł z ubezpieczeniem może być atrakcyjny dla turystów, pojawiają się obawy o jego wpływ na ceny wstępów. Na przykład bilet do świątyni Pura Uluwatu dla zagranicznych odwiedzających kosztuje obecnie 50 tys. rupii, natomiast dzieci w wieku od 6 do 12 lat muszą zapłacić 30 tys. rupii, a dodatkowe 150 tys. rupii jest wymagane za udział w pokazy tanecznym kecak.

W przypadku świątyni Pura Besakih, położonej na zboczu wulkanu Agung, ceny wstępu są znacznie wyższe. Wiele osób w mediach społecznościowych krytykuje dodatkowe opłaty, które są nakładane na turystów w Indonezji. Na przykład, na wyspie Nusa Penida bilet dla dorosłych kosztuje 25 tys. rupii, a dla dzieci 15 tys. rupii.

Wcześniej pojawiły się informacje, że w Tajlandii planowane jest wprowadzenie opłaty turystycznej w wysokości 300 batów od roku 2025, w tym 60 batów będzie przeznaczone na ubezpieczenie podróżnych. Polisa ta ma obowiązywać przez 30 dni i zapewniać pokrycie do 500 tys. batów w przypadku urazów.