Tashkent, stolica Uzbekistanu, przyciąga turystów dzięki unikalnemu połączeniu historii i nowoczesności. Choć miasto często traktowane jest jedynie jako punkt wypadowy do historycznych miejsc w Samarkandzie i Bucharze, Tashkent z pewnością zasługuje na uwagę i co najmniej jeden dzień na zwiedzanie. Mieszają się tu kulturowe wpływy dawnych szlaków jedwabnych z aktualnymi realiami politycznymi epoki sowieckiej. Na szerokich bulwarach widać sowieckie budynki mieszkalne obok nowoczesnych centrów handlowych, a w pobliskich uliczkach znajdują się meczety i medresy, które czekają na turystów.

Kiedy najlepiej przyjechać

Najlepszym czasem na wizytę w Uzbekistanie jest wiosna, szczególnie podczas obchodów Perskiego Nowego Roku Nowruz, przypadającego na równonoc wiosenną 21 marca. Wczesne lato oraz jesień również oferują znakomite warunki pogodowe, natomiast warto unikać upałów od połowy czerwca do końca września.

Jak dotrzeć z lotniska

W Tashkencie funkcjonują oficjalne taksówki z lotniska, jednak korzystniejszą opcją są usługi Yandex. Zaleca się zainstalowanie aplikacji na telefon przed przyjazdem.

Jak poruszać się po mieście

Metro w Tashkencie to tani i efektywny środek transportu, czynny od 5 rano do północy. Koszt biletu wynosi zaledwie 3000 sumów uzbeckich (około 0,25 dolara amerykańskiego). Można również korzystać z samochodów Yandex.

Gdzie się zatrzymać

Hotele InterContinental i Hyatt Regency znajdują się w centrum miasta, w bliskiej odległości od wielu atrakcji, takich jak Grand Teatr im. Aliszera Nawoi i Państwowe Muzeum Historii Uzbekistanu, które jest tymczasowo zamknięte na remont od czerwca 2025 roku. Nie zaleca się noclegu w hotelu 'Uzbekistan', jednak warto wpadć tam na zdjęcie, ponieważ to jedna z najbardziej 'obleganych' hoteli w czasach radzieckich.

Co wziąć ze sobą

Mimo że Tashkent jest bardziej liberalny niż inne miasta Uzbekistanu, warto zabrać ze sobą skromne ubrania zakrywające kolana i ramiona, wygodne obuwie na spacery oraz szalik do meczetów i mauzoleów.

Dzień 1

Rano

W Uzbekistanie śniadanie nie jest szczególnie ważnym posiłkiem, jednak możesz rozpocząć dzień od kawy oraz jajek, chleba i croissantów w kawiarniach takich jak Bon! lub Arrows & Sparrows.

Jak spędzić dzień

Metro Tashkent to prawdziwa galeria sztuki, a każda z 29 stacji ma swój unikalny wystrój. Warto odwiedzić bazar Chorsu, ogromny rynek pod niebieską kopułą, gdzie mieszkańcy kupują wszystko – od ubrań po przyprawy i świeże produkty. Po wyjściu z metra skieruj się do medresy Kukeldash, zbudowanej w 1570 roku, która przetrwała wiele zniszczeń i odbudów.

Do południa warto odwiedzić Besh Qozon, znany jako Centralnoazjatycki Ośrodek Plowa. Codziennie przygotowują tam mnóstwo porcji plowa, głównego dania Uzbekistanu, składającego się z ryżu, mięsa, cebuli i marchwi. Ważne jest, aby pamiętać, że w Uzbekistanie najczęściej używa się wołowiny, baraniny, a czasem koniny.

Kolacja

Jeśli plow nie jest w twoim guście, spróbuj nowoczesnej kuchni uzbeckiej w restauracji Afsona, oferującej mięsne samosy, manty i lagman.

Po zachodzie słońca

Wieczorne życie Tashkentu nie wyróżnia się dużą różnorodnością, ale Steam Bar oferuje znakomite koktajle oraz muzykę na żywo. Gentlemen’s Pub łączy relaksującą atmosferę z lokalnymi piwami.

Dzień 2

W ciągu dnia

Zbadaj stary miejski kompleks Esgi Shahar. Pomimo że kompleks Hasti Imam jest tymczasowo zamknięty, jego biblioteka Muiyi Mubaraka przechowuje kopię Koranu z VII wieku, uważaną za najstarszą na świecie. Następnie odwiedź Muzeum Sztuki Użytkowej, które posiada bogatą kolekcję uzbeckiego rzemiosła artystycznego.

Kolacja

Może warto odpocząć od kuchni Centralnej Azji i zarezerwować stolik w restauracji 'Gruziński Dwór', gdzie serwowane są gruzińskie specjały.

Po zachodzie słońca

Nie przegap okazji, aby odwiedzić operę lub balet w Grand Teatrze im. Aliszera Nawoi – bilety kosztują zaledwie 3 dolary.

Dzień 3

Rano

Przed opuszczeniem Tashkentu odwiedź Human House, centrum kulturowe, które prezentuje lokalne rzemiosło i oferuje unikalne pamiątki. Tutaj możesz się zrelaksować przy filiżance gorącej herbaty cytrynowej i cieszyć się atmosferą.

Jeśli czas pozwoli, warto zatrzymać się jeszcze w innych interesujących muzeach w mieście przed wyjazdem.

Hiszpańska kuchnia cieszy się dużym uznaniem na całym świecie, łącząc w sobie różnorodność regionalnych specjałów oraz tradycje społeczne. W ciągu weekendów mieszkańcy Hiszpanii często zbierają się przy stole na obiad, celebrując zarówno uroczystości, jak i codzienne chwile, spędzając czas w barach z tapas, gdzie rozmowy przy filiżance kawy czy likierze mogą trwać do późnych godzin nocnych. Warto jednak zaznaczyć, że chociaż tapas i paella są powszechnie znane, hiszpańska kuchnia ma wiele więcej do zaoferowania, z unikalnymi gastronomicznymi odkryciami, które różnią się z każdą regionem kraju.

CO TO SĄ TAPAS

Tapas, będące symbolem hiszpańskiej kuchni, odzwierciedlają jej prostotę oraz świeżość składników. Istnieje kilka teorii na temat ich pochodzenia – niektórzy twierdzą, że były to pokrywki dla napojów, inni przywołują legendę o królu Alfonsie X, który zaczął je jeść, aby móc pić. W dzisiejszych czasach tapas przybrały wiele form i odmian. Warto spróbować tradycyjnych przysmaków, takich jak patatas bravas, tortilla de patatas, croquetas oraz ensalada rusa. Również popularne są proste przystawki – talerz różowego jamón ibérico, manchego oraz smażone papryki Padrón, posypane morską solą.

GDZIE MOŻNA SPRÓBOWAĆ TAPAS

Najstarszym barem tapas w Sewilli jest El Rinconcillo, a w San Sebastián polecane są restauracje Borda Berri oraz Ganbara, które serwują pyszne pinchos.

GDZIE MOŻNA SPRÓBOWAĆ PAELLI

Paella jest jedną z najsłynniejszych potraw hiszpańskich, dostępną praktycznie w całym kraju, jednak prawdziwego smaku należy szukać w Walencji. Może to być prawdziwa uczta dla podniebienia, jeśli jest przygotowana z należytym zaangażowaniem. Należy jednak unikać lokali z fotografiami paelli na szyldzie, gdyż często serwują one dania z rozmrożonych składników. Warto poszukiwać arrosserii – restauracji specjalizujących się w potrawach ryżowych. Tradycyjnie paella jest spożywana na obiad, rzadko pojawia się na kolację. Historia paelli sięga czasów, gdy jej podstawowe składniki, takie jak bób, królik, ślimaki oraz kurczak, pochodziły z pól w pobliżu jeziora Albufera. Region Walencji pozostaje najlepszym miejscem do spróbowania różnych rodzajów paelli i dań ryżowych.

GDZIE MOŻNA SPRÓBOWAĆ PAELLI

W Walencji polecane są Casa Carmela i Levante, a także L’Establiment w El Palmar, blisko jeziora Albufera.

CO TO JEST MENU DEL DIA

Menu del dia stało się ważnym elementem kultury hiszpańskiej od momentu jego pojawienia się w latach 60. XX wieku. Jest to zestaw stałych dań, który obejmuje przystawkę, danie główne, deser lub kawę, chleb oraz napój w ustalonej cenie. Średnio kosztuje około 13 Euro. Warto zaznaczyć, że menu jest dostępne tylko od poniedziałku do piątku na lunch.

GDZIE MOŻNA SPRÓBOWAĆ MENU DEL DIA

Menu del dia można znaleźć w wielu miejscach.

CO O RAGU I DANIACH GASTRONOMICZNYCH

Hiszpania słynie także z treściwych gulaszy oraz dań serwowanych na łyżkę. Na przykład cocido madrileño to tradycyjny gulasz z Madrytu. W całej Hiszpanii dużym uznaniem cieszą się również owoce morza.

GDZIE MOŻNA SPRÓBOWAĆ

W Madrycie warto odwiedzić Lhardy oraz La Gran Tasca, aby spróbować cocido madrileño, a w Oviedo polecane są restauracje oferujące fabadę.

CO O OWOCE MORZA

Hiszpania słynie ze swoich owoców morza, a w Madrycie można spróbować jednych z najlepszych dań. Letnie miesiące to idealny czas na sardynki na szpikulcu.

GDZIE MOŻNA SPRÓBOWAĆ

W Stronie Basków polecane jest Txoko Getaria, a w Maladze El Tintero.

CO O JAMONIE

Hiszpania to kraj dla prawdziwych mięsożerców, gdzie jamón zajmuje szczególne miejsce.

GDZIE MOŻNA SPRÓBOWAĆ

Najlepszymi miejscami do spróbowania jamónu są Cáceres, Badajoz, Higuelo oraz Huelva.

JAKA JEST KULTURA WINNA

Hiszpania zajmuje trzecią pozycję w świecie pod względem produkcji wina. Najbardziej znanym regionem winiarskim jest La Rioja.

GDZIE MOŻNA SPRÓBOWAĆ

Wino można znaleźć w całym kraju, zwłaszcza w La Rioja.

CO Z WEGETARIAŃSKIMI I WEGAŃSKIMI POTRAWAMI

W Hiszpanii może być trudno o potrawy wegetariańskie i wegańskie, jednak w większych miastach dostępne są odpowiednie restauracje.

MIESIĄCE I SEZONY ŻYWNOŚCI

Wiosna (marzec-maj) to czas na dania z prosiaka oraz jagnięciny, lato (czerwiec-sierpień) to sezon na owoce i warzywa, a jesień (wrzesień-listopad) przynosi obfitość warzyw oraz owoców.

Tymczasem w Tokio, które z roku na rok przyciąga coraz więcej turystów, przewiduje się, że w 2024 roku miasto odwiedzi rekordowe 36,9 miliona osób. Międzynarodowy turystyka stale rośnie, co jest szczególnie widoczne w takich metropoliach jak Tokio i Kioto. Pomimo przestronności stolicy, główne atrakcje turystyczne często są zatłoczone, zwłaszcza w szczytowych okresach roku. Jakie są najlepsze i najgorsze pory na wizytę w Tokio, które oferuje różnorodność w każdej porze roku?

Jakie są wysokie i niskie sezony w Tokio

Od 2012 do 2019 roku Japonia notowała rekordowy wzrost liczby turystów. Obecnie, z roku na rok, liczba odwiedzających rośnie, a Tokio, jako główny cel, nie jest wyjątkiem, co powoduje, że sezon turystyczny staje się coraz bardziej intensywny. Miasto ma wystarczająco dużo przestrzeni, aby pomieścić rosnącą liczbę gości, ale nie brakuje powodów, dla których warto znać pory roku, w których odwiedzający będą bardziej oblegani.

Jakie są sezony kwitnienia sakury i co to jest Złota Tydzień

Sezon kwitnienia sakury trwa od marca do kwietnia, a w maju odbywa się Złota Tydzień. Szczyt sezonu przypada na okres od marca do maja, kiedy to w parku są ładne warunki, a sakura kwitnie. Mieszkańcy i turyści zbierają się, aby uczestniczyć w hanami - tradycyjnych celebracjach związanych z podziwianiem piękna kwiatów. W marcu odbywa się coroczny maraton tokijski oraz paradę z okazji Dnia Świętego Patryka, a także festiwal Hina Matsuri, kiedy domy zdobią figurki o-hina-sama w tradycyjnych strojach. Ciepła pogoda i wiosenne kwiaty, od kwitnącej sakury po wisterię, sprawiają, że kwiecień jest wspaniałym miesiącem na wizytę w Tokio. Podczas hanami w parkach takich jak Ueno, Yoyogi i Inokashira organizowane są radosne festiwale - warto przyjść wcześniej, aby znaleźć dobre miejsce na trawie.

Jaką pogodę przynosi maj i co to jest Złota Tydzień

Maj to czas Złotej Tygodnia, kiedy odbywa się kilka ważnych świąt, co dodaje miastu specjalnej atmosfery. W tym okresie można spodziewać się tłumów ludzi, zatłoczonych pociągów oraz podwyżek cen noclegów. Temperatura w maju jest przyjemna, idealna do spacerów po ulicach Tokio lub wynajęcia roweru, aby odkryć spokojniejsze okolice pomiędzy wizytami na popularnych atrakcjach.

Jakie wydarzenia mają miejsce pod koniec lipca i w sierpniu

Pod koniec lipca otwiera się możliwość wspinaczki na górę Fuji, a także rozpoczynają się letnie festiwale. Choć mogą wystąpić opady deszczu, wysoka wilgotność w sierpniu oraz potężne tajfuny we wrześniu sprawiają, że szczyt sezonu turystycznego przypada na koniec lipca i trwa do grudnia. Góra Fuji jest jednym z najbardziej popularnych celów wycieczek z Tokio, a dojście do jej szczytu zajmuje około 2,5 godziny autobusem. Sezon wspinaczkowy trwa od lipca do września, przyciągając mnóstwo pielgrzymów oraz wspinaczy, podczas gdy letnie festiwale oferują rozrywkę różnorodnym tłumom. Po sezonie monsunowym, który kończy się w połowie lipca, startuje letni sezon w Tokio z ożywionymi festynami ulicznymi i hanabi tai-kai (pokazami fajerwerków). Największy pokaz odbywa się w ostatnią sobotę lipca, przyciągając do 1 miliona widzów na wspaniałe widowisko w Asakusie, gdzie wybucha około 20 000 fajerwerków. Sierpień to szczyt gorącego japońskiego lata, co mieszkańcy komentują słowami „atsui desu ne” – „gorąco, prawda?”. Święta O-Bon przyciągają rodziny oraz studentów, co prowadzi do tłumów w popularnych miejscach turystycznych, a noclegi stają się droższe. Podczas festiwalu Tanabata w Asagayi, słynna galeria handlowa Pearl Centre zdobiona jest kolorowymi lampionami oraz dekoracjami z papier-mâché.

Jakie atrakcje oferuje Tokio jesienią

Jesienią temperatura zaczyna spadać do bardziej komfortowych poziomów, a Tokio żyje magią sezonu kokuwa (jesiennej liści). W świątyniach odbywają się jarmarki, na których sprzedawcy oferują kuromade – stylizowane grabi, symbolizujące „zbieranie bogactwa”. To pora, kiedy mieszkańcy wychodzą, by podziwiać efektowne przemiany drzew w mieście podczas kokuwa. Polecanymi miejscami do obserwacji są Riku-gi-en, Koishikawa Korakuen i Hama-Rikyu Onshi-tei. W listopadzie parki, ogrody i główne ulice miasta nabierają ognistych odcieni, gdy drzewa liściaste, takie jak miłorząb, klen i zelkowa, zrzucają liście. Niektóre ogrody, jak Riku-gi-en na północy, podświetlają opadające liście nocą.

Jak wygląda zima w Tokio

Zimowa pora od grudnia do lutego (a także w czerwcu i lipcu) to najlepszy czas na uniknięcie tłumów. W przeciwnym razie Tokio jest dość spokojne, z wyjątkiem drugiej połowy grudnia, gdy mieszkańcy uczestniczą w firmowych imprezach i spotkaniach. Niemniej jednak to doskonała okazja, by zobaczyć miasto przyozdobione olśniewającymi zimowymi światłami oraz do obserwacji ceremonii religijnych, które odbywają się w pełnym rozkwicie w świątyniach i sanktuariach przy okazji Shōgatsu (Japońskiego Nowego Roku) na początku stycznia. Ceny noclegów są zazwyczaj niskie w tym okresie, a tłumy niewielkie, chociaż warto zauważyć, że wiele miejsc jest zamkniętych w okresie noworocznym. Mimo że jest dość zimno, częste słoneczne niebo sprawia, że góra Fuji jest szczególnie piękna o tej porze roku. Czas największych opadów, przypadający zazwyczaj od połowy czerwca do połowy lipca, także jest uważany za niski sezon turystyczny w Tokio, lecz wilgotne warunki nie sprzyjają wycieczkom. Początek czerwca może być przyjemny, ale końcówkę miesiąca to czas tsuyu (sezon deszczowy). Jednak ceny noclegów spadają po kwietniu i maju. Gdy deszcze zaczynają pojawiać się wcześniej, turyści mogą udać się na BeerFes Tokyo, które odbywa się w pierwszy weekend czerwca, gdzie prezentowanych jest ponad 100 rodzajów piwa rzemieślniczego z Japonii i całego świata przy Yebisu Garden Place. Inne festiwale w czerwcu to Sando Matsuri (odbywające się w parzyste lata) – wielowiekowy festiwal z występami tradycyjnej muzyki, który trwa przez 11 dni w połowie czerwca w Hie-za.